‘Een lekker zonnetje en dan de weg op – iets mooiers bestaat er niet’

Afdeling: Logistiek

Als kleuter wist Thijs Versteeg het al: “Als ik groot ben, ga ik bij papa werken.” En nu rijdt hij, net als zijn vader Henk, op de bulkwagen voor ForFarmers. Vader en zoon hebben er plezier in, al vindt het thuisfront soms dat er wel erg vaak over het werk gesproken wordt. Maar voor dit interview hoefden ze zich daar even helemaal niets van aan te trekken.

We treffen Henk en Thijs op een zonnige dag op de productielocatie in Delden, de uitvalsbasis van Henk, die van daaruit pluimveevoer naar klanten in vrijwel heel Nederland vervoert. Thijs rijdt vanuit Almelo en brengt het daar geproduceerde rundveevoer vooral in de regio weg.

Thijs (l.) en Henk Versteeg

Sinds wanneer doen jullie dit werk?

Henk: “Januari 1987 ben ik begonnen bij VTL, Verenigde Twentse Landbouwcoöperaties, een voorganger van ForFarmers. Ik heb dus wel een paar fusies meegemaakt. Eerst werkte ik binnen bij het zakgoed, daarna op de zakgoedauto en vervolgens op de bulkauto. En het verveelt nog steeds niet. Elders is het gras niet altijd groener, al lijkt dat misschien wel zo. Ik vind ForFarmers een correct bedrijf en ik hoop dat ik hier de tijd tot mijn pensioen kan volmaken.”
Thijs: “Ik ben een beetje aangestoken door vaders natuurlijk.”
Henk, lachend: “Als jochie van vijf zei hij al: later ga ik bij papa werken.”
Thijs: “In de weekends ging ik regelmatig met hem mee, dat vond ik prachtig. November 2012 kon ik voor ForFarmers op oproepbasis in Almelo aan de slag. Ik had net mijn rijbewijs gehaald, maar zat nog op school, dus ik reed alleen op de zaterdagen. Toen ik na een jaar van school kwam, ben ik doordeweeks ergens anders gaan werken en deed ik dit er op zaterdag bij. In 2015 kon ik hier vast aan de slag. Ik werk drie dagen van 15 uur. Dat is wel lang, maar je houdt nog tijd over voor andere dingen. Mijn schoonouders hebben een vleeskalverenbedrijf en daar werk ik ook mee. Dus die vrije dagen passen mij wel.”

Rijden voor ForFarmers – was dat toeval of een bewuste keuze?

Henk: “Ik kom van de boerderij, ben er opgegroeid, dus het ligt me gewoon. Het is een bekend wereldje.”
Thijs: “En het vraagt meer van je rijvaardigheid. Niet alle wegen en erven zijn even breed en makkelijk toegankelijk. Ik heb een tijdje bij een bedrijf gewerkt waarvoor ik goederen bij grote distributiecentra moest afleveren. Dan rijd je 200 km op de snelweg, parkeert voor het dock, een uurtje lossen en dan kan je weer terug. Je ziet wel wat van het land, maar het heeft totaal geen uitdaging.”
Henk knikt bevestigend: “Boerenerven worden wel steeds ruimer, maar het blijft een sport. Je moet ogen voor en achter hebben.”

En wat geeft nou iets extra’s aan een dag?

Henk: "Laden op een andere locatie, dat vind ik wel mooi."

Henk: “Laden op een andere productielocatie, dat vind ik wel mooi. Als ik onder uit het land kom, moet ik meestal in Heijen weer voer laden voor een adres hier in de regio, zodat je minder lege kilometers rijdt. Hier in Delden ben je dankzij de contrasets met tien minuten klaar, mits je een standaardwagen hebt. In Heijen ben je langer bezig. Daar hangt zo’n kastje dat je zelf moet bedienen en dan moet je meer heen en weer steken om alles goed in de verschillende vakken te krijgen. Maar dat heeft ook wel weer wat.”
Thijs: “Een lekker zonnetje zoals vandaag, dat is perfect. Soms rijd ik een erf op en dan zie je de boer kijken met zo’n blik van ‘moet dat jochie hem bij de silo zetten?’ En dat je dan uitstapt en de silo vult en dat ze dan zeggen: ‘Dat heb je nog wel vlot ’doan’. Dat is wel leuk om te horen, natuurlijk.”

Hebben jullie eigenlijk veel contact met de boeren?

Thijs: “Dat wordt wel steeds minder, naarmate de bedrijven groter worden. Dan hebben ze ook zat te doen, ja. En als de boer naar je toekomt, is er vaak wel wat aan de hand. Er zit ook niet echt een regelmaat in de adressen waar ik los. Ik kan twee keer vlak achter elkaar bij dezelfde klant komen en er dan zomaar twee jaar niet weer komen. In de rundveesector kom je op veel adressen en ik werk ook niet elke dag, dus het is ook maar net hoe het uitkomt. Maar juist daarom vind ik het wel mooi als ik de boer op het erf tref en dan toch een keertje mee de keuken in mag voor een kop koffie.”
Henk: “Ik rij opfokvoer en dan kom je regelmatig op hetzelfde adres. Als er iets veranderd is, met de silo’s bijvoorbeeld, dan komen ze wel even bij je om dat te vertellen. Maar soms is er ook iets wat ze niet aanstaat en dan vind ik wel dat je daar wat mee moet doen. Dat geef ik dan door aan de chauffeurscoördinator.”

Zitten er ook nadelen aan dit werk?

Thijs: "Soms zie je een boer wel kijken..."

Thijs: “Dat je tijdens de feestdagen moet rijden. Ik heb er geen hekel aan, maar voor thuis is het minder leuk.”
Henk: “Het hoort erbij en ik weet niet beter. Ik vind dat niet zo’n probleem. En we zijn niet de enigen; op sommige locaties gaan productie en planning ook dag en nacht door.”
Thijs: “Overal is er wel wat. Je kan daar dan over zeuren, maar je kan er ook iets mee doen. Ik zit zelf bij de OC Transport*⁾ namens locatie Almelo. Als ik het ergens niet mee eens ben, dan meld ik het daar. Of er altijd iets mee gedaan wordt is een ander ding, maar dan heb je het tenminste wel kenbaar gemaakt. Het OC-overleg kost me vier ochtenden per jaar, maar je hoort dan ook wat er speelt en waar ze mee bezig zijn. Dat is interessant. En je kunt je ei kwijt.”

Wat is voor jullie het grootste pluspunt van het chauffeursvak?

Als uit één mond klinkt het meteen: “De vrijheid!”
Henk: “Er zijn wel collega’s die zeggen ‘hoezo vrijheid, via de boordcomputer zien ze precies waar je bent’. Maar als je gewoon je werk goed doet, dan merk je daar niks van.”

Tot slot - praten jullie thuis veel over het werk?

Thijs: “Volgens mijn moeder en zusje te veel. Maar veel familie is actief in de agrarische sector dus met verjaardagen gaan de gesprekken vanzelf over wat er speelt.”
Henk: “Er is dan altijd wel iemand die over de prijs van het voer begint.”
Thijs, grijnzend: “Ik zeg dan altijd: kwaliteitschauffeurs moeten ook betaald worden… 😊 Dan zijn ze uitgepraat.”

^{*) De Ondernemingsraad van ForFarmers werkt per kiesgroep met onderdeelcommissies (OC's). Hierin worden – voorafgaand aan een OR-vergadering – de zaken besproken die binnen een kiesgroep spelen. In de OC Transport zitten de twee OR-leden van de kiesgroep Logistiek en van elke locatie een chauffeur.}